احکام صاحب عادت وقتیه عددیه

مسأله: بانوانی که عادت وقتیه عددیه دارند دو دسته‌اند:

۱- بانویی که دو ماه پشت سر هم از وقت معین خون حیض ببیند و در وقت معین هم پاک شود.

۲- بانویی که دو ماه پشت سر هم در وقت معین، خون حیض ببیند و بعد از آن که سه روز یا بیش‌تر خون دید یک روز یا بیش‌تر پاک شود و دوباره خون ببیند و تمام روزهایی که خون دیده با روزهایی که در وسط پاک بوده از ده روز بیش‌تر نشود و مجموع آن‌ها برابر باشد که در این صورت همه این روزها عادت او محسوب می‌شود، چه روز‌هایی که خون دیده است و چه روز‌هایی که ندیده است.

مسأله: بانویی که عادت وقتیه عددیه دارد، همین که در ایام عادت، خون ببیند حائض محسوب می‌شود و تا پایان ایام عادت، احکام حائض را دارد، خواه نشانه‌های خون حیض در آن باشد، یا نه.

مسأله: بانویی که در تمام ماه پاک نمی‌شود، اما عادت وقتیه عددیه دارد، باید همان ایامی را که خونی به نشانه‌های حیض می‌بیند، عادت خود قرار دهد و اگر از ده روز گذشت، روز‌های بعد از ده روز در حکم حائض نیست.

مسأله: بانویی که عادت وقتیه عددیه دارد، اگر در وقت عادت یا دو سه روز جلوتر یا دو سه روز عقب‌تر خون ببیند، به طوری که بگویند حیض را جلو یا عقب انداخته، اگر چه آن خون نشانه‌های حیض را نداشته باشد، باید به احکامی که برای حائض گفته شد عمل کند و چنان‌چه بعدا بفهمد حیض نبوده، عبادت‌هایی را که به جا نیاورده، فقط باید قضا نماید.

مسأله: بانویی که عادت وقتیه عددیه دارد، اگر چند روز پیش از عادت و چند روز بعد از عادت خون ببیند، به طوری که در میان بانوان معمول است که گاهی عادت را جلو یا عقب می‌اندازند و روی هم رفته از ده روز بیش‌تر نشود، همه حیض است و اگر ده روز بیش‌تر شود، فقط خونی را که در روزهای عادت دیده حیض است و قبل و بعد از آن استحاضه می‌باشد، همین طور اگر چند روز قبل از ایام عادت به اضافه تمام عادت را خون ببیند، یا فقط چند روز بعد از عادت به اضافه تمام ایام عادت را خون ببیند که اگر از ده روز تجاوز نکند، همه‌اش حیض است و اگر تجاوز کند فقط ایام عادت حیض محسوب می‌شود.

مسأله: بانویی که عادت وقتیه عددیه دارد، اگر بعد از آن که سه روز یا بیش‌تر خون دید پاک شود و دوباره خون ببیند و فاصله بین دو خون کم‌تر از ده روز باشد و همه روزهایی که خون دیده با روزهایی که در وسط پاک بوده از ده روز بیش‌تر باشد، چند صورت دارد:

۱- آن که تمام خونی که دفعه اول دیده، یا مقداری از آن در روزهای عادت باشد و خون دوم که بعد از پاک شدن می‌بیند در روزهای عادت نباشد، که باید همه خون اول را حیض و خون دوم را استحاضه قرار دهد.

۲- آن که خون اول در روزهای عادت نباشد و تمام خون دوم یا مقداری از آن در روزهای عادت باشد که باید همه خون دوم را حیض و خون اول را استحاضه قرار دهد.

۳- آن که مقداری از خون اول و دوم در روزهای عادت باشد و خون اولی که در روزهای عادت بوده از سه روز کم‌تر نباشد و با پاکی وسط و مقداری از خون دوم که آن هم در روزهای عادت بوده از ده روز بیش‌تر نباشد، که در این صورت همه آن‌ها حیض است و مقداری از خون اول که پیش از روزهای عادت بوده و مقداری از خون دوم که بعد از روزهای عادت بوده استحاضه است.

مسأله: بانویی که عادت وقتیه عددیه دارد، اگر در وقت عادت، خونی با نشانه‌های حیض ندید و بعد آن به شماره روزهای حیضش خون با مشخصات خون حیض دید، باید همان را حیض قرار دهد.

مسأله: بانویی که عادت وقتیه عددیه دارد، اگر در وقت عادت، خونی با نشانه‌های حیض ندید اما پیش از آن به شماره روزهای حیضش خون با مشخصات خون حیض دید، باید همان را حیض قرار دهد مگر آن‌که بگویند حیضش جلو افتاده که احکام آن پیش از این ذکر شد.

مسأله: بانویی که عادت وقتیه عددیه دارد، اگر در وقت عادت خود حداقل سه روز خون ببیند ولی شماره روزهای آن کم‌تر یا بیش‌تر از روزهای عادت او باشد، چنان‌چه قبل یا بعد آن خونی با مشخصات حیض ببیند، حتی اگر تعداد آن برابر با تعداد روزهای عادتش باشد، فقط خونی را که در ایام حیض دیده، حیض قرار دهد.

مسأله: بانویی که عادت وقتیه عددیه دارد، اگر بیش‌تر از ده روز خون ببیند، خونی که در روزهای عادت دیده اگر چه نشانه‌های حیض را نداشته باشد، حیض است و خونی که بعد از روزهای عادت دیده اگر چه نشانه‌های حیض را داشته باشد، استحاضه است.

ورود به فهرست