احکام مربوط به جنب شدن‏ (قسمت دوم)

۸-۲: اگر شک کند که به مقدار ختنه‌گاه داخل شده یا نه، غسل بر او واجب نیست.

۹-۲: اگر انسان بداند منی از جای خود حرکت کرده اما بیرون نیامده یا شک کند که بیرون آمده یا نه، در هر دو صورت غسل بر او واجب نیست.

۱۰-۲: اگر بعد از نزدیکی و غسل، منی مرد از فرج زن خارج شود، در صورتی که یقین داشته باشد، منی مرد است، نجس است اما غسل لازم نیست و در صورتی که یقین نداشته باشد، نجس هم نیست.

۱۱-۲: اگر منی بدون دخول آلت مردانه، وارد رحم زن شود، مانند آن‌که با دستگاه تزریق شود، موجب غسل جنابت نیست.

۱۲-۲: ورود چیزی غیر از آلت مردانه به فرج زن، موجب غسل جنابت نیست مگر آن‌که زن به اوج لذت جنسی برسد.

۱۳-۲: حتی اگر آب موجود نباشد، مرد و زن می‌توانند با هم نزدیکی کرده و بعد تیمم بدل از غسل کنند.

۱۴-۲: اگر کسی در لباس خود منی ببیند و بداند از خود او است و برایش غسل نکرده، به همان مقداری که مطمئن است در حال جنب، نماز خوانده، باید قضایش را به جا آورد و بیش از آن لازم نیست.

۱۵-۲: غسل جنابت به خودی خود مستحب است اما برای کارهای واجبی که نیاز به غسل جنابت دارد واجب می‌شود، مانند خواندن نمازهای واجب.

۱۶-۲: غسل جنابت برای سجده و تشهد فراموش شده واجب است اما برای نماز میت، سجده شکر و سجده‏های واجب قرآن لازم نیست.

ورود به فهرست