نکاتی درباره نهم ربیع الأول
چند سالی است که رسم شده تا افراد در عصر روز هشتم ربیع‌الاول که بنا بر مشهور سال‌روز شهادت امام عسکریj است، به بهانه آغاز امامت امام عصرj به هم تبریک می‌گویند و این اواخر حتی مراسم جشن و سرور هم بر پا می‌کنند.
بخش فقه و احکام مؤسس حکمت اسلامی احتجاج لازم می‌داند توجه برادران و خواهران دینی را به چند نکته جلب کند.
* امامت هر امام در همان روز و لحظه شهادت امام قبل آغاز می شود و تبریک گفتن در آن سنت نیست و تا چند دهه قبل هم مرسوم نبوده است، چرا که با غم امام بعد به خاطر از دست دادن پدر خویش همراه است. چنان که در روز شهادت امیرالمؤمنینj یا سال های بعد آن کسی به امام مجتبیj تبریک نمی‌گوید، یا در عصر روز عاشورا کسی به امام سجادj تبریک نمی گوید. به همین ترتیب در روز شهادت امام عسکریj هم تبریک گفتن به امام زمانj معنا ندارد. درست مانند آنکه بعد از مرگ پدری، به فرزند ارشدش تبریک بگوییم که بزرگ و راهنمای خاندان شده است. این سنتی است مربوط به پادشاهان و سلاطین و نه تنها بعید است مورد تأیید معصومین باشد که به جرأت می‌توان چنین چیزی را مردود دانست.
* امام زمانj در روز شهادت پدرشان محزونند و شیعه در حزن ائمه محزون است نه شادمان.
* ۹ ربیع الاول هم به عنوان عیدالزهراh اصلا معتبر نیست. بنا بر معتبرترین منابع شیعه، قبل از مرحوم علامه مجلسی، عمر در روز ۲۶ یا ۲۷ ذی الحجه ضربت خورد و سه روز بعد یعنی آخر ذی الحجه از دنیا رفت.
* در ضمن لعن، دعای بر محرومیت کسی از رحمت الهی است، نه فحاشی و الفاظ رکیک به زبان آوردن که مورد نهی شدید اهل بیتb است، لذا مراقب باشیم که این دو را اشتباه نگیربم.
* وقار و وزانت شاگردان مکتب اهل بیتb نیز با حرکات و کارهای جلف و وقیحی که به نام تبرّی صورت می‌گیرد قابل جمع نیست.
* آن‌چه تحت عنوان رفع القلم ذکر می‌شود، سند معتبری ندارد و با آیات متعدد قرآن و احادیث فراوان اهل بیتb تضاد آشکار دارد. آیا طرفداران رفع القلم به خود اجازه می دهند که به بهانه رفع القلم در این روز فحاشی کند، رقص حرام انجام دهد، شرب خمر کنند یا به ناموس دیگران نظر سوء داشته باشند یا …
مؤسسه حکمت اسلامی احتجاج
