احکام مربوط به جنب شدن (قسمت اول)
۱-۲: مردها به واسطه دو چیز جنب می‌شوند، یکی جماع و دیگری بیرون آمدن منی، در خواب باشد یا بیداری، کم باشد یا زیاد، با شهوت باشد یا بیشهوت، با اختیار باشد یا بیاختیار اما خانم‌ها تنها به واسطه جماع از قبل (فرج زن)، جنب می‌شوند.
۲-۲: اگر رطوبتی از مردی سالم خارج شود و نداند که منی است یا غیر آن، اگر با شهوت و جهیدن بیرون آمده باشد حکم منی را دارد و معمولا نیز بدن به حالت شهوانی سست می‌شود. ولی در مریض رطوبتی که در اوج لذت جنسی خارج می‌شود، حکم منی را دارد و نیز اگر یقین کند که مایع خارج شده منی است.
۳-۲: خانم‌ها منی ندارند و رطوبت خارج شده از آن‌ها در هیچ مرحله‌ای حکم منی را ندارد.
۴-۲: اگر از مردی سالم آبی خارج شد که یکی از نشانه‌های مذکور را هم نداشت، نیازی به غسل نیست مگر آن‌که یقین داشته باشد مایع خارج شده منی است.
۵-۲: مستحب است انسان بعد از بیرون آمدن منی حتی به مقدار اندکی بول کند اما اگر بول نکرد و رطوبتی از او خارج شد که شک داشت منی در آن هست یا نه، باید مجددا غسل کند اما اگر به واسطه طول مدت یا هر دلیل دیگری دانست که ذرات منی در آن نیست یا به اندازه‌ای اندک است که در بول مستهلک شده است، غسل لازم نیست.
۶-۲: جماع در صورتی برای مرد و زن موجب وجوب غسل است که دخول در قبل زن (فرج زن) به اندازه ختنه‌گاه یا بیشتر انجام شود. (بیرون آمدن منی یا لذت جنسی و . . . در آن شرط نیست)
(دخول به دبر (مخرج مدفوع)، فقط موجب ابطال وضو است.)
